Vanuit het koude Noorwegen, in een klein dorpje nabij Drammen, wil ik nog graag een mooi slotakkoord met jullie delen. Een kort verhaal hoe ik, Steven Bos, voorzitter werd van GKV en hoe mijn dromen voor GKV in 5 jaar werkelijkheid zijn geworden dankzij de inzet van heel veel GKV-ers, vrijwilligers en relaties. Zoals elk goed verhaal heeft het een open einde, beschrijft het enkele hoogte- en dieptepunten en bevat het een epiloog - een blik op de toekomst van 100 jaar GKV én erna. Het is een 6 pagina epistel dus ga er rustig voor zitten :) 

Welkom bij GKV Den Haag

Als net afgestudeerde ingenieur van 24 verhuisde ik van mijn ouderlijk haven in de rustige wateren van Rijswijk naar het dynamische Den Haag. Ik wilde nog “even” doorstuderen, een verslavende honger naar kennis die als rode draad mijn leven beïnvloed. Zo nu ook in Noorwegen, waar ik de komende 4 jaar zal werken aan de Universiteit van Sørøst-Norge als promovendus in de autonome robotica voor hulpdiensten. Enfin, van mijn sportieve vriendin - inmiddels vrouw Jessica - moest ik blijven sporten. Dankzij de SEO van (voormalig) webmaster Erik van Leeuwen kwam GKV met stip bovenaan in Google voor de zoekopdracht “korfbal den haag”. De website is het visitekaartje van GKV voor vele nieuwe leden. Onder leiding van nieuwe webmaster Maykel Teske is “het GKV-IT-platform” nog steeds state-of-the-art vergeleken met andere sportverenigingen in Nederland. Chapeau!

Mijn eerste contact met GKV was via de email, ik vermoed met voorzitter TC, Michiels Schols (de linker helft van het korfballende koningskoppel Schols & van Zon). Twaalf jaar geleden hadden we nog niet een “route van de sporter” (briljante workshop van Etienne en Kyra, aanrader!) met een mooi welkomstbord bij binnenkomst, 360 graden VR tour van het clubhuis en sportveld en een introductie-pdfje ter leering ende vermaek. Vroegȃh was het enkel: “Super dat je komt mee trainen, kijk rustig rond, ervaar of GKV iets voor jou is en heb je vragen kom dan even langs. Welkom bij GKV Den Haag!”

De Sloper, de Architect en de Uitvinder

Elke club heeft een verhaal en het bijna 100 jarige verhaal van GKV met korfballende prinsessen, Nederlandse legendes als Mini (van Mini&Maxi), Jan Drees, koninklijk onderscheiden Guus Staal, etc. gaat de komende jaren in de rubriek Geschiedenis verteld worden. Dankzij een klein groep vrijwilligers wordt het gigantische archief gedigitaliseerd onder leiding van Guus en Peter de Bruin. Gelukkig, want GKV is een van de oudste -niet gefuseerde- korfbalverenigingen van Nederland en heeft een taak om haar kennis en ervaring te delen met de goegemeente zoals in Het Grote Ideeënboek voor Sportclubs en Van ALO en Tims tot Mulder en Pams en in wijkkranten als Mariahoeve, onze wijk.

Een hoofdstuk dat ik regelmatig vertelde op nieuwjaarsrecepties, de familiedag en andere knabbel en babbel meet-ups, is dat van de Sloper en de Architect. Dit hoofdstuk begon met een zwarte bladzijde bijna 20 jaar prior anno nu, waarbij GKV zo goed als failliet was. Zaal prijzen waren astronomisch stijgend, vijf dieprode cijfers en leden-tevredenheid op een laagtepunt. Praeses Erik van Driel, een gelauwerd Haagse zakenman, paste een interim-bedrijfsmodel toe op de sportvereniging: wat is de échte situatie en hoe kunnen we dat stabiliseren. Door te durven snijden in relaties en achterhaalde tradities, door te meten en kijken naar processen en door te focussen op de kern van GKV: plezier in korfbal. GKV werd gesloopt tot het fundament zoals bedacht in 1921 door een groep jonge, ambitieuze scholieren aan het Gymnasium Haganum.

Na 5 intensieve jaren nam Praeses Dick Kooper het over. In het dagelijks leven KNO-geneesheer van beroep, pastte ook hij domeinkennis toe op GKV. Door de aderen en het bloed te bestuderen werd GKV een gezonde patiënt. In het netwerk van GKV, de aderen, werd actief de dialoog opgezocht met de buurt, scholen en vooral Gemeente Den Haag, de afdeling Sportsupport. Samen met sportconsulent, destijds Myra Villerius, werd gekeken naar ondersteuning in de vorm van kennis en relaties. Ook de leden (het bloed) kregen meer aandacht met oa. wekelijks een stukje op de website over ADO (uiteraard vol met metaforen voor korfballers). De bar, keuken en LED buitenverlichting werd volledig operationeel met hulp van Frans Macco en de vele uren van Ruud en Els. Na 5 jaar bestuur en met “iron lady” ere-lid penningmeester Patty de Vries en sponsoren kon de pen met rode inkt vervangen worden voor de zwarte. Architect Dr. Kooper ontwierp en bouwde een nieuw zwart-geel huis. Met sleutel (en hamer) in de hand kwam ik onwennig binnen in dit nieuwe huis. Kan ik als 30 jarige voorzitter zonder ervaring de lijn doorzetten? Kan ik mijn kennis in science & engineering wellicht ook toepassen op de club? Zo ja, wat, waarom en hoe kan ik innoveren? En met wie?

Vijf jaar BOS-bestuur: iKLIK

Tabula rasa, vrij vertaald uit het Latijn als “een schone lei”. Soms is het goed om iets naïef te starten, de verhuisdozen met label geschiedenis ingepakt te laten en de mogelijkheden van nu te omarmen. Het geeft een goede focus en biedt nieuwe kansen. Ik zat in een 10 koppig bestuur en samen met Tom de Boer kregen wij de kans om gratis een cursus Besturen met een Visie te volgen. Perfect om te leren besturen én te netwerken met andere verenigingen. Dit resulteerde in een nulmeting en een stip op de horizon: waar willen we staan over vijf jaar. Het 5 jaren plan werd gedoopt iKLIK met vijf beleidspilaren:

1. ICT als fundament voor alle processen
2. Het realiseren van een Kunstgrasveld
3. Lichte leden groei
4. Een stabiele Inkomstenstroom onafhankelijk van contributie en bar
5. Een selectie spelend in een stabiele 2e Klasse

Ik heb hier veel over geschreven, terug te vinden in bijv. 'Van de achtergrond naar de voorgrond' en uiteraard de uitgebreide jaarverslagen 2013-2014, 2014-2015, 2015-2016, 2016-2017, 2017-2018  (coming soon) van het bestuur (ja beste concullega verenigingen gewoon als open data, we moeten elkaar immers helpen om heel Den Haag aan het sporten te krijgen :D)

Samen met Steef van der Boom en de gemeente Den Haag schreef ik enkele jaren geleden een maatschappelijk plan dat nu de basis vormt een lange termijn missie: “365 dagen sport aanbieden voor jong en oud op het koninklijke GKV!”. GKV heeft zijn plekje in Mariahoeve verdiend. Sport verbroederd, het is een belangrijke schakel in een gezonde sociale maatschappij. Ik vond het dan ook heel bijzonder om GKV te mogen vertegenwoordigen op diverse workshops, voorzitter congressen, buurt overleggen en gesprekken met bedrijven en scholen in de wijk als The British School en het Diamant College.

Een tabula rasa is een dubbelzijdig zwaard, want zonder bestuurlijke ervaring en uitsluitend gezond verstand stap je in vele valkuilen. Het is mij niet gelukt om adequaat te reageren op de problemen rondom vertrekkende leden, een brug te slaan met de ouders en het bestuur meer zichtbaar te maken voor alle leden. In een tijd van massa-sportbedrijven als fitnessclubs is persoonlijke aandacht (bijv. een luisterend oor, een eigen trainer/coach, etc) erg belangrijk om concurrerend te blijven. Ook is persoonlijke aandacht belangrijk om de groepsdynamiek te bewaken - want plezier maken moet je soms ook leren.

Mijn absolute hoogtepunten waren de GKV kampen met, in de tijd van Debbie Kraaijeveld, bijna 90 deelnemers en leiding. Het telefoontje van wethouder Rabin dat we een kunstgrasveld kregen. Een bezoekje op stadsdeelkantoor Haagse Hout dat resulteerde in onze eerste 0.5 FTE professionele werknemer. De nachten doorwerken met Erik van Leeuwen om de nieuwe website te lanceren. En om samen met 2 GKV-ers (Kevin en Jiska) en Elise een AR/VR startup te beginnen dat oa. resulteerde in de 360 graden VR tour. Een echte traan heb ik gelaten om de promotiewedstrijd tegen Tilburg. GKV 1 promoveert voor het eerst in haar historie naar de Eerste klasse en behoort daarmee tot de beste 10% van Nederland. Bizar voor zo’n kleine club.

Op naar “Koninklijke” GKV 100 jaar met een nieuw bestuur

GKV gaat een nieuw fase in. Onder leiding van kersverse bestuur talenten Maykel Teske, Iris von Franquemont, Suzanne Jehee en Robin van Leeuwen en senior bestuurders Marleen van Dusseldorp, Kees de Boer en Patty de Vries wil dit bestuur een nieuwe weg in slaan. Lopende projecten worden rap afgerond, er wordt keihard gewerkt om een brug te slaan tussen ouders en bestuur en diverse activiteiten om de GKV ervaring stoer, veilig, leerzaam, sportief én super gezellig te maken. Zo maakte Iris GKV een rookvrij sportcomplex en zorgde Maykel (met jullie hulp!) voor een nieuw zwart-geel jasje. En dit is pas het begin. 

De eerste mijlpaal voor dit bestuur komt er snel aan: GKV 100 jaar. Daar ben ik uiteraard bij en hoop dat een langgekoesterde GKV wens dan in vervulling gaat: een bezoekje van onze buren, de Koninklijke familie. Guus heeft bij ons 85 jarige jubileum een poging gedaan om Koningin (toen Prinses) Maxima uit te nodigen, welke een keurige brief terug stuurde met een bedankje (te vinden in ons archief!). Wellicht dat Prinses Amalia het 100-jaar lintje kan doorknippen, want het past in onze historische relatie met prinsessen. Zou toch waanzinnig gaaf zijn! 

Tusen takk

Ik beschouw mijn 8 jarige tenure als bestuurder waarvan 5 jaar als voorzitter als dankbaar, leerzaam en succesvol. Dit is dankzij de vele hoofden, handen en portemonnees van vele, vele mensen. Ik weet uit ervaring dat geheugen zeer onbetrouwbaar is en recente gebeurtenissen de oudere wegmoffelen. Voor iedereen die ik vergeet, mea culpa, kom langs voor een gratis kopje thee/koffie in Noorwegen. 

Zolang ik GKV ken is hoofdsponsor Notariskantoor Adegeest betrokken bij de ontwikkeling van GKV en steunen ons in goed en slecht weer en zowel professioneel als financieel. Dank voor de leuke gesprekken op jullie kantoor. Ook de shirt sponsor van maar liefst 3 teams, de Reinier de Graaf Groep en shirtsponsoren van jaar-en-dag VVE Van Driel en Arboboer - bedankt voor jullie verbinding met GKV. Met de komst van het kunstgras is er een nieuwe sponsor categorie bijgekomen, sponsorborden zichtbaar vanaf de weg en prominent aanwezig bij alle wedstrijden. Dank voor jullie vertrouwen in onze mooie club: Schoonheidssalon Nollie Kleijheeg, Leidekkersbedrijf Van Eijk en Sport Networking.

Een speciale categorie van dank is voor de Gemeente Den Haag en SWSDH. De afgelopen vijf jaar heb ik met intens samengewerkt met diverse ambtenaren van de gemeente. Door eerste-lijns sportconsulent Bas Aukes was ik op de hoogte van alle beleidsplannen en activiteiten in de wijk. De gemeente heeft als doel om alle hagenezen aan het sporten te krijgen in 2030 en investeert in verenigingen om dit mogelijk te maken. Dankzij (top)sport wethouders Karsten Klein (CDA), Rabin Baldewsingh (PvdA) en Richard de Mos (Groep de Mos) en de haagse gemeenteraad kan GKV de wijk een duurzaam, veilig sport- en beweegaanbod bieden. Met extra hulp van de Haagse Helpende Handen onder leiding van Gerard van den Ende houden we onze faciliteiten in goede staat. Den Haag helpt GKV haar kleine en grote dromen realiseren, een kunstgrasveld een flinke subsidie voor een speeltoestel voor kinderen en senioren, de lijst is groot. In dit lijstje hoort ook onze Jeugdsportcoördinator die er voor zorgt dat onze jeugd professionele zorg krijgt en ons kader opleidt tot gediplomeerde trainercoaches. Dank aan Rex von Winckelmann, Desi Beans, Sten Verleg, Hans Honders, Wibout van der Weide en iedereen bij SDWDH voor de jarenlange relatie.

Korfbal was en is nog steeds een familiesport. Niet alleen zorgt dit voor natuurlijke continuïteit in een club, het zorgt voor samenhang en een alziende vraagbaak. Door de jaren heen ben ik veel geholpen door de families de Boer, Kooper, Heijsteeg, de Heer, Macco, Kremer, Schols-van Zon, van Leeuwens, van Eijk, Jongsma, het rijtje gaat maar door. Bedankt voor alle hulp en soms wel 20 jaar+ lidmaatschappen!

Een voorzitter is niets zonder een bestuur. Als vrijwilliger je (professionele) nek durven uit te steken, je tijd investeren voor een betere maatschappij en tegelijk plezier maken. Ik ben dan ook ongelooflijk dankbaar voor de bestuurlijke samenwerking met (in willekeurige volgorde)  Kees de Boer, Wieteke Ridderhof, Bastiaan Macco, Patty de Vries, Marleen van Dusseldorp, Michiel Schols, Erik van Leeuwen, Erik van Driel, Dick Kooper, Els van Rest, Niki van Driel, Marjolein Schmitz, Tom de Boer, Iris von Franquemont, Susanne Jehee, Robin van Leeuwen, Maykel Teske, Carsten Macco en Linda Robert.

Mijn bestuur batterij werd opgeladen door het spelletje korfbal en de GKV leden. Dankzij de vele toffe trainingen, enkele echt kansloze wedstrijden maar ook super spannende kampioenschappen (en liedjes over "Steven Bos, Steven Bos, wat ben je toch een ...") kon ik doorgaan. Van de coole Happy Socks van Team 3 voor het geven van training tot de eerste doelpunten van Dex, Tess, Rosalie, Sofie, Kai en Marie-Louise van Leeuwen-Dusseldorp. En de panda verhalen op het altijd legendarische GKV-kamp. Het zijn deze interacties die ik het meeste ga missen de komende jaren. 

Tusen Takk. Uit het Noors: 1000-maal dank.

Epiloog

“Daar sta je dan voor de ingang van je nieuwe huis in een nieuw land. Nieuwe baan, nieuwe contacten, nieuwe taal, alles voelt onzeker”. Vijf jaar geleden voelde ik me exact zo toen ik de hamer kreeg van Dick. Full circle. Alles went, gek genoeg, mits genoeg tijd. Luctor et Emergo.

Het levensmotto van GKV is echt enorm krachtig. Voor de kleine dingen als een achterstand in een wedstrijd of de grote zoals omgaan met het verlies van een dierbare of kiezen voor een nieuwe studie of baan. Het helpt dat je als lid van een vereniging die worsteling met elkaar kan delen en daarmee vriendschappen voor het leven maakt. Het geheel, de vereniging, kan daarmee groter zijn dan de som van de delen (anagram voor leden). Dit vereist inzet en initiatief, een beetje visie en structuur, maar vooral doorzettingsvermogen.

De 1e wet van de thermodynamica vertelt ons dat energie nooit verloren kan gaan. Energie wordt bijvoorbeeld massa, zoals een permanent kunstgras. Deze wet verklaart helaas ook waarom mijn bureaustoel inmiddels iets verder doorzakt na 2 maanden niet sporten :X. Energie blijft plakken, in documenten op een website, in gedachten, in geest. Elk bestuur laat iets achter voor de toekomst. Ik kijk er naar uit om die energie te ervaren met jullie allemaal op het 100 jaar GKV jubileum over 2 jaar. En in 2050 als ik met pensioen ga. En in .. ad infinitum.

Ave GKV. Dictum factum, dixi.

Gegroet allemaal, wat is gezegd is gezegd, ik heb gesproken